مانند کسی که در کُماست ،هفته‌ای زندگی نباتی داشته‌ام و متوجه گذر زمان از فرط دوندگی‌هایم نبوده‌اماختصاص دادن زمان (هفته) هم کم لطفیست وقتی تمام زندگی من در تلاشی مذبوحانه برای نجات زندگی او سپری شده و نتیجه‌اش هم هربار نوعی بن‌بست بوده است، نگاه‌هایی پر از اشتیاق و انگیزه برای تلاش به عکس‌های رنگی توی سایت معتبرشان میکنم و خودم را، آینده‌ام و جایگاهم را زیر آن ساختمان با اصالت و آن دستگاه‌های تازه به دنیا آمده از علم،تصور میکنم تا وقتی پشت میز تحریرم و خیره به صفحه‌ی لپ‌تاپم هستم تمام این رویاها دست یافتنی بنظر میرسند ، اما زمانی که به پذیرایی برگشته و صورت شکسته شده و رنگ پریده‌اش مقابلم نمایان میشود همه چیز بازهم غیرممکن میشود میدانم که خسته‌ام ، این را بیشتر از هرچیز و دقیقتر از هر موضوع میدانم
زندگی منبع
درباره این سایت